mercoledì 30 dicembre 2009

PO VITALIA SERRA NETTA MIA

Vitalia' su viaggiu' tui ddas fattu
post'aintru de sa cascia serrada:
coment'a boffiu su distinu' ingratu,
a' sa bidda tua candu ses torrada.

Ponendi' tristura' po' s'impattu
die'ss'i'n pesu mortu trasformada;
è a ti bir'in s' olosa in d'unu trattu,
po culpa' de sa morti' esagerada.

Brava' solamenti' a ponni luttu
sa vida de una filla distruggendi:
senza de tenni perunu rispettu.

De una pranta ca siccat su fruttu
po biri sa' famiglia' prangendi';
firmendi cun s'ira donny' affettu.

E' in'utili' è ' ki nareus ke fattali
ca pur troppu è t sa fini naturali.

Ma tui riposa' in Paxi



'

Nessun commento:

Posta un commento